Zgodnie z przepisami krajowymi i unijnymi, osoby eksportujące lub importujące towary oraz usługi mogą dokonywać klasyfikacji nie w oparciu o PKWiU, ale na podstawie specjalnych dokumentów międzynarodowych.
Pierwszym z nich jest tak zwana Klasyfikacja Nicejska, przydatna w szczególności w celu sporządzenia wykazów usług lub wyrobów. Warto w tym miejscu dodać, iż klasyfikacja ta obowiązuję polskich przedsiębiorców i usługodawców od 1997 roku. W obrębie dokumentu zamieszczono 11 klas dla usług oraz ponad 30 klas towarowych. Wyszczególnione produkty powinno zamieścić się w klasyfikacji w porządku alfabetycznym. Aby uniknąć błędów przy obliczaniu VAT warto również skorzystać z praktycznych samouczków oraz instrukcji.
W poszczególnych grupach Klasyfikacji Nicejskiej znalazły się więc między innymi usługi i wyroby dotyczące produktów chemicznych, szeroko używanych w wielu branżach (np. w fotografii, rolnictwie czy przemyśle), metale oraz ich stopy, środki farmaceutyczne i medyczne oraz różnego rodzaju urządzenia nawigacyjne, naukowe, optyczne czy pomiarowe. Klasyfikowanie wyrobów należących do wyżej wymienionych grup powinno następować alfabetycznie.
Innym przykładem może być również Klasyfikacja Wiedeńska (Międzynarodowa Klasyfikacja Elementów Obrazowych Znaków Towarowych), której, jak sama nazwa wskazuje podlegają znaki towarowe. Stosowana jest więc przede wszystkim w celu zbadania podobieństw między elementami graficznymi w logach określonych podmiotów gospodarczych. Podobnie jak Klasyfikacja Nicejska, tak również porozumienie wiedeńskie obowiązuje od 1997 roku.
Należy zadawać sobie sprawę, iż zbyt obszerne lub krótkie opisanie towarów czy usług, dla których znak towarowy ma zostać przypisany może spowodować poważne konsekwencje w przyszłości. Aby zapewnić naszej marce rozpoznawalność i móc skutecznie egzekwować swoje prawa warto wiedzieć jak poprawnie opisać w międzynarodowych klasyfikacjach świadczone przez firmę usługi lub produkowane wyroby.